هر کامپیوتری برای ارتباط با شبکه (کامپیوترها و دستگاههای موجود در شبکه) از یک NIC: Network Interface Card که در تعریف عامیانه با عنوان کارت شبکه شناخته میشود، استفاده میکند. در واقع کارت شبکه بعنوان یک پل بین کامپیوترها عمل میکند. ارتباط شما با اینترنت از طریق کارت شبکه برقرار میشود. این کارت میتواند چندین کامپیوتر را بهم بپیوندد و ارتباطات سیمی و بیسیم بین آنها در شبکه، و در دنیای اینترنت را برقرار کند. این سخت‌افزار شبکه همچنین میتواند دیتایی که به بقیه اجزا موجود در شبکه ارسال میشود را، کنترل کند. بنابراین میتوان گفت نقش بسیار مهمی را به دوش می‌کشد.
کارت شبکه
از روزهای اولیه بوجود آمدن کامپیوتر هر کامپیوتری بعنوان یک سیستم تنها (stand-alone) کار می‌کرد. برای ارتباط بین کامپیوترهای شخصی اولیه راه ساده‌ای وجود نداشت، حتما باید از یک ذخیره‌ساز مثل فلاپی دیسک‌ها برای انتقال اطلاعات بین دو یا چند کامپیوتر استفاده می‌شد؛ این در حالی‌ست که، در کامپیوترهای مدرن امروزی، ارتباط با شبکه ضروری میباشد. بعنوان مثال برای استفاده از اینترنت، باز کردن ایمیل و حتی به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین کامپیوترها و دیوایس‌های موجود در شبکه این ارتباط لازم و ضروری به نظر میرسد.
هر کامپیوتری برای اینکه بتواند عضوی از یک شبکه شود باید از یک NIC استفاده کند. یک کارت شبکه یکی از اجزای سخت‌افزاری شبکه به شمار میرود که میتواند برای ارتباطات سیمی بکار گرفته شود (بعنوان مثال کارت شبکه‌های اترنت) و یا برای ارتباطات بیسیم (مثل کارت شبکه‌های بیسیم). در حقیقت وظیفه کارت شبکه اینست که داده‌ها را به گونه‌ای ترجمه کند که از طریق کابل شبکه یا سیگنال‌های بیسیم قابل انتقال باشند. زمانیکه نوبت به انتخاب کارت شبکه میرسد باید این موضوع را درنظر داشته باشید که این کارت با تمامی اجزای موجود در شبکه سازگاری داشته باشد. مثلا اگر کارت شبکه شما نسبتا قدیمی باشد میتوانید پایین بودن سرعت اینترنت را به آن نسبت دهید و با جایگزینی یک کارت شبکه جدیدتر از سرعت اینترنت بالاتری بهره‌مند شوید. بهتر است کارت شبکه‌هایی که برای استفاده در یک شبکه درنظر گرفته میشوند مشخصات و ساختاری مشابه داشته باشند.
کارت شبکه با عنوان‌هایی از جمله کنترلر رابط شبکه، آداپتور شبکه (Network Adapter)، و یا آداپتور (Lan) نیز شناخته میشود. در حالت کلی دو نوع اصلی از کارت شبکه وجود دارد: کابلی و بیسیم.
- کارت شبکه کابلی(اترنت):
در این مدل نیاز هست که یک کابل شبکه به اترنت کارت وصل کنید. سمت دیگر کابل برای اتصال به شبکه میتواند به سوئیچ شبکه متصل شود؛ و یا به مودم یا روتر شما تا بتوانید به اینترنت متصل شوید و انتقال دیتا انجام دهید. ارتباطات کابلی از یک رابط استاندارد شناخته شده با عنوان RJ45 connector استفاده میکنند که شناخته شده‌ترین تکنولوژی LAN اترنت میباشد. (RJ مخفف Registered Jack میباشد.)
یکی از پر استفاده‌ترین ارتباطات شبکه برای کامپیوترهای شخصی ارتباطات اترنت میباشد. در واقع اترنت یک استاندارد برای تکنولوژی‌های شبکه کامپیوتر میباشد که هم سخت‌افزار و هم پروتکل‌های ارتباطی را توصیف میکند. اترنت در سال 1980 معرفی شد و به سرعت جایگزین تکنولوژی‌های قدیمی شبکه‌های سیمی موجود شد.
از زمانیکه اترنت بصورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت، بیشتر کامپیوترهای مدرن یک کارت شبکه اترنت بروی پورت PCI مادربورد خود دارند و احتیاج به یک کارت شبکه جدا وجود ندارد مگر اینکه انواع دیگری از شبکه قرار باشد مورد استفاده قرار بگیرد. کارت شبکه‌های مدرن قابلیت‌های بیشتری را برای یک کامپیوتر فراهم میکنند.
- کارت شبکه بیسیم(وایرلس):
کارت شبکه‌های بیسیم از آنتن استفاده میکنند تا بتوانند سیگنال‌های وایرلس را از طریق امواج فرکانس رادیویی دریافت کنند. برای اتصال به اینترنت از طریق کارت‌های شبکه بیسیم بعد از جایگذاری کارت شبکه نیاز به تنظیمات جداگانه‌ای بروی کامپیوتر شما وجود دارد. کارت شبکه‌های بیسیم نیز به دو نوع تقسیم میشوند:
• کارت شبکه بیسیم USB: این کارت شبکه‌ها از طریق پورت USB ارتباط شما را با شبکه برقرار میکنند.
• کارت شبکه بیسیم PCI: این مدل کارت شبکه در یکی از اسلات‌های خالی پشت کامپیوتر شما قرار میگیرد. بعضی از این مدل‌ها دارای آنتن خارجی و برخی بدون آنتن میباشند.
کارت شبکه‌های Plug-and-Play:
همانطور که از نام این کارت شبکه‌ها برداشت میشود با اتصال کارت شبکه به پورت PCI کامپیوتر بدون نیاز به نرم‌افزار خاصی پروسه‌ی شناسایی و نصب کارت شبکه بصورت اتوماتیک آغاز میشود. البته امکان تنظیمات دستی برای کارت شبکه با توجه به دستور راهنمای شرکت سازنده نیز وجود دارد. (لازم به ذکر است که در این مدل کارت شبکه‌ها تنظیمات خودکار در بهینه‌ترین حالت ممکن هستند و نیازی به تغییر تنظیمات بصورت دستی وجود ندارد.)
کارت شبکه‌های قابل تنظیم با نرم‌افزار:
بعضی از این کارت شبکه‌ها نیاز به تنظیمات دستی دارند که توسط نرم‌افزار و راهنمایی که توسط شرکت سازنده کارت شبکه ارائه شده است تنظیم و راه‌اندازی میشوند.
منبع: www.laniran.com
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر
وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین
وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق
بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
سویچها بخش مهمی از شبکه‌های محلی اترنت مدرن هستند. در حالی که شبکه‌های محلی کوچک (دفاتر کوچک یا خانگی) از یک سویچ استفاده میکنند. شبکه‌های محلی بزرگ از چند سویچ مدیریت شده تشکیل میشوند. سویچهای مدیریت شده برای دستکاری و تغییر نحوه کارکرد یک سویچ راهکارهایی از قبیل رابطهای خط فرمان را فراهم میکنند. سویچهایی که در لایه دیتا لینک کار میکنند به دستگاههایی که به پورتهای آن متصل شدهاند اجازه میدهد تا با ایجاد دامنههای برخورد جداگانه برای هر پورت بدون هیچگونه تداخلی ارتباط برقرار کنند. برای مثال، چهار کامپیوتر را در نظر بگیرید (C1, C2, C3 و C4) که با استفاده از یک سویچ 4 پورت به شبکه متصل شدهاند. C1 و C2 میتوانند با یک دیگر ارتباط برقرار کنند، در حالی که C3 و C4 نیز بدون هیچگونه تداخلی در ارتباط با یک دیگر هستند. همچنین سویچها میتوانند به طور همزمان در چند لایه (مثل data link, network یا transport) کار کنند. به این نوع از سویچها، سویچهای چند لایه یا multilayer switch گفته میشود.
هاب نیز دستگاهی است که از آن برای اتصال سایر دستگاههای موجود در شبکه به یک دیگر استفاده میشود. این یک دستگاه ساده است که بدون هیچگونه مدیریتی ترافیک ورودی را منتشر میکند. این دستگاه هیچ اطلاعاتی را از ترافیکی که از طریق آن جریان دارد جمع آوری نمیکند، به همین دلیل چیزی در مورد منبع یا مقصد این ترافیک نمیداند. در یک هاب، ترافیک وارد شده به یک پورت از تمام پورتهای دیگر خارج میشود. از آنجا که هابها این ترافیک را به تمام دستگاههای متصل شده به پورتهایش بازمیگرداند، ممکن است ترافیک غیرضروری به دستگاههای موجود در شبکه ارسال شود. دستگاهها خودشان باید به وسیله بررسی اطلاعات آدرس موجود در هر بسته تشخیص دهند که آیا یک بسته برای آنها ارسال شده است یا خیر. این فرآیند تکراری میتواند در یک شبکه بزرگ با حجم زیادی از جریان ترافیک مشکل ساز شود. از هاب میتوان در شبکه‌های کوچک که این فرآیند تکرار قابل کنترل است استفاده کرد.
با وجودی که از هر دو دستگاه سویچ و هاب میتوان برای اتصال قطعات شبکه به یک دیگر استفاده کرد، اما تفاوتهای عمدهای بین این دو وجود دارد. یک هاب دستگاه ساده‌ای است که تمام ترافیک ورودی به خود را به تمام پورتهایش ارسال میکند. این میتواند باعث جریان مقدار زیادی ترافیک غیرضروری به شبکه و در نتیجه باعث تصادم شود. از طرف دیگر سویچها اطلاعاتی در مورد دستگاههای متصل به خود جمع آوری کرده و ترافیک ورودی را تنها از طریق پورت(های) مرتبط هدایت میکند. این قابلیت همچنین این امکان را نیز فراهم میکند تا تبادلات انجام گرفته از طریق این سویچ را مدیریت کرد. در نتیجه، هابها برای شبکه‌های کوچک مناسب هستند و سویچها برای شبکه‌های بزرگ با حجم زیادی از ترافیک تبادل شده کاربرد دارند.
منبع : www.shabakeh-mag.com
به نظر میرسد که ماوس های توپی قدیمی در معرض انقراضند. وسیله جدیدی که امروزه به آنها ترجیح داده میشود ماوس نوری (یا موس لیزری) است.
این دستگاه که توسط Agilent Technologies ساخته و در اواخر 1999 به دنیا معرفی شد، مجهز به دوربین کوچکی است که 1500 عکس در هر ثانیه می گیرد. این نوع ماوس تقریبا بر روی هر سطحی کار میکند و یک دیود کوچک ساطع کننده نور (LED) دارد که نور را از آن سطح به یک سنسور CMOS یا Complimentary Metal-Oxide Semiconductor منعکس می کند.
سنسور DMOS هر تصویر را به داخل یک پروسسور سیگنال دیجیتال (DSP) میفرستد تا تحلیل شود. DSP که تا حدود 18 MIPS (یا 18 میلیون دستور در ثانیه) را انجام میدهد، میتواند الگوهای موجود در تصاویر را تشخیص داده و بفهمد این الگوها چه تفاوتی با تصویر قبلی دارد. DSP با توجه به تغییراتی که در الگوهای موجود در مجموعه ای از تصاویر شناسایی کرده است، مقدار حرکت را محاسبه کرده و مختصات را به کامپیوتر ارسال میکند. سپس کامپیوتر با توجه به مختصات دریافتی از ماوس، Cursor را بر روی صفحه نمایش حرکت میدهد. این عمل صدها بار در ثانیه رخ میدهد و باعث میشود که حرکت Cursor بسیار نرم و پیوسته به نظر برسد.
ماوس های نوری نسبت به ماوس های توپی چندین مزیت دارند:
• عدم وجود قطعات متحرک (مثل توپ در ماوسهای توپی) ، به معنی احتمال کمتر وقوع خرابی در ماوسهای نوری است.
• هیچ راه نفوذی برای ورود گرد و خاک به داخل ماوس وجود ندارد. و لذا تداخلی در کار سنسورها رخ نمیدهد.
• بهبود عملکرد Tracking (ردیابی نور) در ماوسهای نوری منجر می شود عملکردی نرم تر و بهتر داشته باشند.
• نیازی به یک سطح زیرین خاص مثل Pad ماوس ندارند.
در این تصویر، سنسور در قسمت پایین ماوس قابل مشاهده است
البته نسل اول ماوس های نوری، به شکلی که الان تولید شده و در دسترس ما هستند نبودند. فناوری اولیه ماوس نوری، یک اشعه نور را از سطح Pad ماوسی که به شدت خاصیت منعکس کنندگی دارد به یک سنسور منعکس می کرد. این Pad ماوس، شبکه ای از خطوط سیاه داشت که هربار که ماوس حرکت داده می شد، اشعه نور توسط شبکه های Pad قطع می شد. هرموقع که نور قطع می شد سنسور سیگنالی به کامپیوتر می فرستاد و Cursor به مقدار متناظر در سطح صفحه نمایش جابه جا می شد. استفاده از این نوع ماوس نوری بسیار دشوار بود زیرا لازم بود که دقیقا در زاویه مناسب قرار می گرفت تا مطمئن می شدیم که اشعه نور و سنسور با یکدیگر همتراز شده اند. همچنین خرابی یا از دست رفتن Pad ماوس، باعث بی استفاده شدن ماوس می شد و تا زمانیکه یک Pad جایگزین خریداری می شد، ماوس عملا بی استفاده می ماند. اما در ماوس های نوری امروزی، این مشکلات برطرف شده است. استفاده از ماوسهای نوری امروزی بسیار ساده تر بوده و قابلیت اطمینان بالاتری نیز دارند. ضمن اینکه نیازی به Pad مخصوص ندارند و روی هر سطحی میتوان از آنها استفاده نمود.
منبع: www.sarzamindownload.com
کلیدهای میانبر ویندوز :
کلیدهای میانبر Internet Explorer :
کلیدهای میانبر مرورگر فایرفاکس :
کلید های میانبر در Microsoft Word :
کلیدهای میانبردر Microsoft Excel :
منبع: www.beytoote.com
به هنگام کار با نرم افزارهایی مانند نرم افزارهای خانواده office و adobe و بعد از اتمام کار برای ذخیره تغییرات صورت گرفته از این از دکمه های save و save as استفاده میکنیم.
1) اعمال تغییرات و ذخیره روی خود فایل و در همان محل ذخیره شده قبلی
هر کامپیوتری برای ارتباط با شبکه (کامپیوترها و دستگاههای موجود در شبکه) از یک NIC: Network Interface Card که در تعریف عامیانه با عنوان کارت شبکه شناخته میشود، استفاده میکند. در واقع کارت شبکه بعنوان یک پل بین کامپیوترها عمل میکند. ارتباط شما با اینترنت از طریق کارت شبکه برقرار میشود. این کارت میتواند چندین کامپیوتر را بهم بپیوندد و ارتباطات سیمی و بیسیم بین آنها در شبکه، و در دنیای اینترنت را برقرار کند. این سخت‌افزار شبکه همچنین میتواند دیتایی که به بقیه اجزا موجود در شبکه ارسال میشود را، کنترل کند. بنابراین میتوان گفت نقش بسیار مهمی را به دوش می‌کشد.
کارت شبکه
از روزهای اولیه بوجود آمدن کامپیوتر هر کامپیوتری بعنوان یک سیستم تنها (stand-alone) کار می‌کرد. برای ارتباط بین کامپیوترهای شخصی اولیه راه ساده‌ای وجود نداشت، حتما باید از یک ذخیره‌ساز مثل فلاپی دیسک‌ها برای انتقال اطلاعات بین دو یا چند کامپیوتر استفاده می‌شد؛ این در حالی‌ست که، در کامپیوترهای مدرن امروزی، ارتباط با شبکه ضروری میباشد. بعنوان مثال برای استفاده از اینترنت، باز کردن ایمیل و حتی به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین کامپیوترها و دیوایس‌های موجود در شبکه این ارتباط لازم و ضروری به نظر میرسد.
هر کامپیوتری برای اینکه بتواند عضوی از یک شبکه شود باید از یک NIC استفاده کند. یک کارت شبکه یکی از اجزای سخت‌افزاری شبکه به شمار میرود که میتواند برای ارتباطات سیمی بکار گرفته شود (بعنوان مثال کارت شبکه‌های اترنت) و یا برای ارتباطات بیسیم (مثل کارت شبکه‌های بیسیم). در حقیقت وظیفه کارت شبکه اینست که داده‌ها را به گونه‌ای ترجمه کند که از طریق کابل شبکه یا سیگنال‌های بیسیم قابل انتقال باشند. زمانیکه نوبت به انتخاب کارت شبکه میرسد باید این موضوع را درنظر داشته باشید که این کارت با تمامی اجزای موجود در شبکه سازگاری داشته باشد. مثلا اگر کارت شبکه شما نسبتا قدیمی باشد میتوانید پایین بودن سرعت اینترنت را به آن نسبت دهید و با جایگزینی یک کارت شبکه جدیدتر از سرعت اینترنت بالاتری بهره‌مند شوید. بهتر است کارت شبکه‌هایی که برای استفاده در یک شبکه درنظر گرفته میشوند مشخصات و ساختاری مشابه داشته باشند.
کارت شبکه با عنوان‌هایی از جمله کنترلر رابط شبکه، آداپتور شبکه (Network Adapter)، و یا آداپتور (Lan) نیز شناخته میشود. در حالت کلی دو نوع اصلی از کارت شبکه وجود دارد: کابلی و بیسیم.
در این مدل نیاز هست که یک کابل شبکه به اترنت کارت وصل کنید. سمت دیگر کابل برای اتصال به شبکه میتواند به سوئیچ شبکه متصل شود؛ و یا به مودم یا روتر شما تا بتوانید به اینترنت متصل شوید و انتقال دیتا انجام دهید. ارتباطات کابلی از یک رابط استاندارد شناخته شده با عنوان RJ45 connector استفاده میکنند که شناخته شده‌ترین تکنولوژی LAN اترنت میباشد. (RJ مخفف Registered Jack میباشد.)
یکی از پر استفاده‌ترین ارتباطات شبکه برای کامپیوترهای شخصی ارتباطات اترنت میباشد. در واقع اترنت یک استاندارد برای تکنولوژی‌های شبکه کامپیوتر میباشد که هم سخت‌افزار و هم پروتکل‌های ارتباطی را توصیف میکند. اترنت در سال 1980 معرفی شد و به سرعت جایگزین تکنولوژی‌های قدیمی شبکه‌های سیمی موجود شد.
از زمانیکه اترنت بصورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت، بیشتر کامپیوترهای مدرن یک کارت شبکه اترنت بروی پورت PCI مادربورد خود دارند و احتیاج به یک کارت شبکه جدا وجود ندارد مگر اینکه انواع دیگری از شبکه قرار باشد مورد استفاده قرار بگیرد. کارت شبکه‌های مدرن قابلیت‌های بیشتری را برای یک کامپیوتر فراهم میکنند.
کارت شبکه‌های بیسیم از آنتن استفاده میکنند تا بتوانند سیگنال‌های وایرلس را از طریق امواج فرکانس رادیویی دریافت کنند. برای اتصال به اینترنت از طریق کارت‌های شبکه بیسیم بعد از جایگذاری کارت شبکه نیاز به تنظیمات جداگانه‌ای بروی کامپیوتر شما وجود دارد. کارت شبکه‌های بیسیم نیز به دو نوع تقسیم میشوند:
کارت شبکه‌های Plug-and-Play:
همانطور که از نام این کارت شبکه‌ها برداشت میشود با اتصال کارت شبکه به پورت PCI کامپیوتر بدون نیاز به نرم‌افزار خاصی پروسه‌ی شناسایی و نصب کارت شبکه بصورت اتوماتیک آغاز میشود. البته امکان تنظیمات دستی برای کارت شبکه با توجه به دستور راهنمای شرکت سازنده نیز وجود دارد. (لازم به ذکر است که در این مدل کارت شبکه‌ها تنظیمات خودکار در بهینه‌ترین حالت ممکن هستند و نیازی به تغییر تنظیمات بصورت دستی وجود ندارد.)
کارت شبکه‌های قابل تنظیم با نرم‌افزار:
بعضی از این کارت شبکه‌ها نیاز به تنظیمات دستی دارند که توسط نرم‌افزار و راهنمایی که توسط شرکت سازنده کارت شبکه ارائه شده است تنظیم و راه‌اندازی میشوند.
منبع: www.laniran.com
در مقاله ای دیگر درباره‌ی Front End و یا طراحی سمت وب صحبت کردیم. در این مقاله میخواهیم درباره برنامه نویسی سمت وب، یا برنامه نویسی بک اند یا Back End Development صحبت کنیم و تمام آن چیزی که نیاز دارید را بررسی کنیم. این مقاله می تواند به سوال Back End چیست پاسخ دهد و شما را برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس وب (یا برنامه نویس سمت وب یا برنامه نویس Server Side) آماده کند.
Back End چیست؟
اگر بخواهیم به سوال Back End چیست پاسخ دهیم، در مرحله‌ی اول خیلی خوب است که به دنبال معنی واژه‌ی Back در دیکشنری باشیم. در فست دیک، واژه‌ی Back اینگونه معنا شده است:
Back: عقب، پشت (بدن)، پس، عقبی، گذشته، پشتی، پشتی کنندگان، تکیه گاه، به عقب، درعقب، برگشت (و…)
همانطور که میبینید، یکی از اصلی ترین معانی واژه‌ی Back، پشت میباشد. و دقیقا این معنی با کاری که برنامه نویسی اند میکند ارتباط دارد. وقتی از برنامه نویسی بک اند صحبت میکنیم، منظورمان تمام آن کارهایی است که در پشت صحنه انجام میشود و کاربر آنها را نمیبیند. ما در تعریف طراحی/برنامه نویسی فراند اند گفتیم:
طراحی یا کدنویسی هر آن چیزی که مربوط به جلوی وبسایت میشود. در واقع یک طراح وب یا یک Front End Developer، کسی است که چیزی را طراحی میکند کاربر آنرا میبیند. اما برنامه نویسی بک اند (Back End)، دقیقا آن سوی ماجرا قرار دارد. اگر بخواهیم به سوال Back End چیست خیلی ساده پاسخ دهیم، میتوانیم بگوییم:
برنامه نویسی بک اند (Back End) مربوط به کدنویسی و برنامه نویسی هر آن چیزی است که کاربر آن را مشاهده نمیکند و مربوط به کارهای پشت صحنه وب سایت است. برای مثال وقتی که یک وبسایت، مقالات را از دیتابیس دریافت میکند، یک امر مربوط به بک اند است. وظیفه‌ی یک برنامه نویس بک اند، برنامه نویسی چیزهایی است که هسته اصلی یک وبسایت هستند و کاربر کدهای آنرا بصورت مستقیم مشاهده نمیکند.
مقایسه با فرانت اند
یک نکته‌ی خیلی جالب در تفاوت برنامه نویسی فرانت اند (Front End) و برنامه نویسی بک اند (Back End) وجود دارد. و آن هم نمایان بودن یا نبودن کدهای آن برای کاربران سایت شماست. وقتی که شما در حال طراحی وب با تکنولوژی هایی مثل HTML, CSS, Javascript و… هستید، تمام کدهایی که نوشتید را کاربر میتواند به راحتی ببیند. زیرا آن کدها مربوط به کاربر هستند و به آنها دسترسی مستقیم دارد. اما وقتی شما در حال کدنویسی بک اند هستید و مثلا با زبانی مثل PHP کد نویسی میکنید، کاربر هیچ وقت هیچ دسترسی ای نمیتواند به کدهای شما داشته باشد. به این دلیل که این کدها سمت سرور پردازش و اجرا میشوند و کاربر به هیچ وجه نمیتواند آنها را ببیند، بلکه فقط نتیجه‌ای که ایجاد میکنند را مشاهده میکند.
Server Side و Client Side به چه معنا هستند.
برای اینکه بتوانیم به سوال Back End چیست بهتر پاسخ دهیم، خیلی خوب است که این دو مفهوم را کمی توضیح دهیم. اما اگر بخواهیم خیلی ساده این دو مفهوم را معرفی کنیم، اینگونه میتوانیم بگوییم:
Client Side
از آن‌جایی که Client به معنای مشتری است، Client Side هم به معنی زبان‌هایی است که سمت کاربر کار میکنند. برای مثال میتوان به HTML, CSS, Javascript و… زبان‌های سمت کاربر و Client Side نیز بگوییم. و به مجموع کاری که این زبان‌ها انجام میدهند، طراحی وب یا Front End Development میگوییم.
Server Side
همانطور که از اسم این عبارت پیداست، زبان‌هایی که در این دسته بندی قرار میگیرند، روی سرور اجرا میشوند و برای اجرا شدن به یک سرور نیاز دارند. برای مثال زبان‌هایی مثل PHP یا ASP.NET برای اجرا حتما به یک سرور نیاز دارند، که این سرور هم میتواند یک سرور واقعی در دنیای آنلاین باشد و هم یک شبیه ساز سرور یا لوکال هاست (Localhost). به زبان‌های برنامه نویسی‌ای که سمت سرور اجرا میشوند، زبان‌های Server Side و به مجموع کاری که این زبان‌ها انجام میدهند، برنامه نویسی بک اند یا Back End Development میگویند
مهارت‌های یک برنامه نویس Back End چیست؟
برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند، شما باید مهارت‌های زیادی داشته باشید. در آینده حتما لیستی از مهارت‌هایی که برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند حرفه‌ای به آن نیاز دارید را منتشر میکنیم. اما اگر بخواهیم بصورت خلاصه این مهارت‌ها را لیست کنیم، میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
زبان برنامه نویسی سمت سرور
برای برنامه نویسی سمت سرور یا برنامه نویسی بک اند، اولین چیزی که نیاز دارید، یک زبان برنامه نویسی‌ای است که سمت سرور اجرا شود. برای مثال زبانی مثل PHP یک زبان برنامه نویسی Back End است که باید روی سرور اجرا شود. پر در اولین قدم شما به یک زبان برنامه نویسی نیاز دارید.
پایگاه داده
دومین چیزی که حتما و قطعا به آن نیاز دارید، پیدا کردن تسلط به یک دیتابیس (Database) یا پایگاه داده است. میتوان گفت که اصلی ترین کار زبان های برنامه نویسی سمت سرور، توانایی ارتباط برقرار کردن آنها با دیتابیس است.
وقتی شما به دیتابیس مسلط باشید و بتوانید با استفاده از زبان برنامه نویسی‌تان به دیتابیس وصل شوید، میتوانید به سرویس‌های آنلاین‌تان قدرت فوق العاده‌ای بدهید و از مزیت‌های فوق العاده‌ی دیتابیس استفاده کنید.
مباحث پیشرفته زبان برنامه نویسی
یکی از مباحثی که برای شما بسیار مفید خواهد بود، استفاده قابلیت‌های حرفه‌ای زبان برنامه نویسی‌تان است. به این معنا که بتوانید با آن زبان برنامه نویسی که کار میکنید، کدهای حرفه‌ای و پیشرفته‌ای بنویسید. هرچقدر کدی که مینویسید بهتر و حرفه‌ای و تمیزتر باشد، بازدهی کد شما بالاتر میرود و در نهایت سرویس آنلاین قوی تر و سریع‌تری خواهید داشت. برای مثال در برنامه نویسی PHP، شما اگر بتوانید کدتان را به شیوه‌ی شی گرایی (Object Oriented) بنویسید، کد شما میتواند خیلی تمیزتر، سریع‌تر و حرفه‌ای تر باشد.
توانایی حل مسئله
وقتی در خصوص برنامه نویسی سمت سرور یا Back End صحبت میکنیم، یکی از چیزهایی که برای شما ضروری است،توانایی حل مسئله و داشتن یک ذهن تحلیلگر است. داشتن ذهن تحلیلگر، یکی از مهم‌ترین ویژگی هایی است که هر برنامه نویسی باید از آن بهره ببرد. خبر خوب این است که این ذهن تحلیلگر، ارثی نیست و میتوان آنرا بدست آورد! در آینده حتما در خصوص توانایی حل مسئله صحبت خواهیم کرد.
یکی دیگر از مهارت‌هایی که شما به عنوان یک برنامه نویس به آن نیاز دارید، توانایی سوال پرسیدن و راهنمایی گرفتن از دیگران است. قطعا شما در مسیر برنامه نویسی به سوالات و مشکلاتی برخواهید خورد و باید آنها را حل کنید و برای اینکار نیاز دارید که از دیگران راهنمایی بگیرید. در واقع شما باید بتوانید خوب سوال بپرسید و سوال خوب بپرسید. در این مقاله بصورت کامل سعی کردیم به سوال بک اند چیست پاسخ دهیم و تمام آن چیزی که نیاز دارید را در اختیارتان قرار دهیم.
نظر شما چیست؟ به نظر شما برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس وب خوب، به چه مهارت‌هایی نیاز داریم؟
منبع: www.virgool.io
میخواهیم در بحث طراحی وب کمی حرفه ای و تخصصی تر صحبت کنیم و اصطلاحات رایج آنرا بیشتر توضیح دهیم و به سوال Front End چیست و یک متخصص Front End باید به چه چیزهای مسلط باشد پاسخ دهیم. در این مقاله، میخواهیم درباره‌ی فرانت اند (Front End) یا طراحی سمت کاربر صحبت کنیم و همچنین بگوییم که برای تبدیل شدن به یک طراح وب یا اصطلاحا Front End کار، به چه مهارت‌هایی نیاز داریم.
تعریف طراحی وب
طراحی وب مربوط به طراحی هر آن چیزی است که کاربر آن را در مانیتور خود مشاهده میکند. و یک طراح وب وظیفه‌ی طراحی المان های گرافیکی و دیداری یک وبسایت یا صفحه وب را دارد. اما در دنیای طراحی وب، واژه ای مثل Front End یا Back End ممکن است زیاد به گوش شما بخورد. در این مقاله میخواهیم درباره‌ی Front End صحبت کنیم و بگوییم که فرانت چیست و برای تبدیل شدن به یک طراح وب یا Front End Developer, به چه مهارت هایی نیاز داریم.
تعریف واژه‌ی فرانت اند (Front End)
Front End چیست: در عبارت Front End، همانطور که میبینید واژه‌ی Front وجود دارد. و در انگلیسی یکی از معانی Front، به معنای جلو» میباشد. در دیکشنری آنلاین فست دیک، معنی واژه‌ی Front به این صورت آمده است: جلو، پیش، صف پیش، نما، طرز برخورد، جلودار، منادی،جبهه جنگ، بطرف جلو، روکردن به، مواجه شده با،روبروی هم قرار دادن، مقدمه نوشتن بر، درصف جلوقرارگرفتن
با توجه به تعریفی که از این واژه دیدیم، میتوانیم در پاسخ به سوال Front End چیست بگوییم:
طراحی یا کدنویسی هر آن چیزی که مربوط به جلوی وبسایت میشود. در واقع یک طراح وب یا یک Front End Developer، کسی است که چیزی را طراحی میکند کاربر آنرا میبیند.
تفاوت برنامه نویس فرانت اند با UI Designer
در ادامه‌ی پاسخ به سوال Front End چیست میخواهیم کمی ریز تر به این مفهوم نگاه کنیم. اگر بخواهیم در دنیای طراحی وب کمی ریز تر و عمیق تر شویم، باز با ۲ مفهوم دیگر مواجه میشویم:
برنامه نویس فرانت اند یا Front End Developer
طراح رابط کاربری یا UI Designer (Ui مخفف User Interface میباشد)
اما طراح رابط کاربری، کار متفاوتی انجام میدهد. کسی که با عنوان UI Designer کار میکند، کارهای مربوط به کدنویسی را انجام نمیدهد و هرگز خودش دست به کد نمیشود. بلکه یک طراح رابط کاربری، کارش طراحی گرافیک سایت در نرم افزارهایی مثل فتوشاپ (Photoshop) است. این افراد رابط کاربری و شکل ظاهری یک صفحه وب را در فتوشاپ (یا سایر نرم افزارهای مشابه مثل Sketch) طراحی میکنند و سپس فایل PSD را در اختیار آن شخصی میگذارند که کدنویسی فرانت اند را انجام میدهد و اصطلاحا فرانت اند دولوپر است. پس کار یک UI Designer صرفا با نرم افزارهای گرافیکی‌ست و کاری با کدها ندارد، و کار یک طراح وب فرانت اند، با کد ها است و با کدنویسی میتواند صفحات وب مختلفی را طراحی کند.
مهارت های یک طراح وب فرانت اند چیست؟
برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند، شما به مهارت های بسیاری نیاز دارید که همه‌ی آنها برایتان کاربردی خواهد بود. در زیر بصورت خلاصه این مهارت‌ها را عنوان میکنیم و در آینده در یک مقاله و آموزش تخصصی، درباره‌ی تمام مهارت‌هایی که برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند نیاز داریم صحبت میکینم.
لیست مهارت‌هایی که یک Front End Developer باشد داشته باشد:
HTML
CSS
Javascript
کتابخانه‌ها و فریمورک های جاوا اسکریپت (مثل جی کوئری)
کتابخانه‌های CSS مثل بوت استرپ (Bootstrap)
پردازنده‌های CSS مثل Sass یا Less
طراحی وب واکنش گرا (Responsive Web Design)
نرم افزارهای گرافیکی (فتوشاپ و شاید کمیIllustrator)
تست و آزمون خطا
و مهارت‌جانی دیگری
در این مقاله توضیحات بسیار خوبی درباره‌ی فرانت اند ارائه دادیم و به خوبی به سوال Front End چیست و یک متخصص Front End بر چه چیزهای باید مسلط باشد پاسخ دادیم.
منبع: www.virgool.io
سلام خدمت دوستان عزیزم در این مقاله قصد داریم درباره کابل ها و کانکتور های IDE و PATA و همچنین SATA صحبت کنیم.با ما همراه باشید
IDE نوعی کانکشن است که برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی قدیمی مورد استفاده قرار میگرفت.IDE مخفف Integrated Drive Electronic میباشد.به طور معمول IDE به کابل ها و پورت هایی اطلاق میشود که برای اتصال دستگاه هایی مثل هارد درایو و درایو های نوری به مادربورد کامپیوتر مورد استفاده قرار گیرد.بسیاری از تکنولوژی های جدید مثل PATA و SATA بر اساس IDE طراحی شده اند.گاهی اوقات پیش می آید که سیستم شما از تکنولوژی جدید پشتیبانی میکند اما دستگاه های جانبی تان تکنولوژی شان قدیمی است.مثلا شما شاید هارد درایوی داشته باشید که از تکنولوژی SATA پشتیبانی میکند اما کامپیوتر شما از IDE برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی پشتیبانی میکند.برای شما این امکان وجود دارد که هارد SATA را با کامپیوترتان که از تکنولوژی SATA پشتیبانی نمیکند سازگاری دهید.
یک تکنولوژی بر پایه IDE آست که برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی و یا درایو های نوری به مادربورد سیستم استفاده میشود.به PATA به اختصار ATA هم گفته میشود.دلیل آن این است که بعد از اینکه تکنولوژی SATA یا Serial ATA به میان آمد نام تکنولوژی ATA را PATA گذاشتند.طول کابل های PATA دراز است و شکلی صاف دارند و همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید دارای کانکتوری با 40 عدد پین هستند.یک سر کابل PATA به پورت PATA موجود در مادربورد کامپیوتر متصل میشود که معمولا IDE نشانه گذاری میشود،و یک سر دیگر کابل PATA به دستگاه ذخیره سازی مان مانند هارد دیسک وصل میشود.برخی از کابل های PATA دارای کانکتور اضافی برای اتصال به بیش از یک دستگاه ذخیره سازی مثل هارد دیسک میباشند.کابل های PATA در طراحی های 40 سیمی و 80 سیمی عرضه میشوند.
دستگاه های ذخیره سازی جدید که از استاندارد PATA پشتیبانی میکنند نیاز به طراحی 80 سیمی استاندارد PATA دارند تا سرعت قابل قبولی را به همراه داشته باشند.هر دوی کابل های PATA از نزدیک به طراحی 40 سیمی شباهت دارند و تمایز دادن بصری آنها از یکدیگر کمی سخت به نظر میرسد.اما با این وجود راهی هم برای تمایز دادن آنها از یکدیگر وجود دارد این که کانکتور های کابل های 80 سیمی به رنگ های سیاه،خاکستری و آبی هستند و کانکتور های 40 سیمی PATA تنها به رنگ سیاه هستند.
نکته: با اینکه استاندارد های PATA و SATA هر دو بر پایه ی IDE هستند اما کابل ها و کانکتور های PATA(یا همان ATA) معمولا IDE نامیده میشوند.
دستگاه هایی که از تکنولوژی PATA پشتیبانی میکنند از direct memory access یا DMA استفاده میکنند.DMA به دستگاه امکان میدهد تا بطور مستقیم از حافظه استفاده کنند بدون اینکه از CPU بهره ببرد که اینکار از بار پردازشی CPU میکاهد.Ultra DMA یا UDMA در ATA نسخه 4 ظاهر شد و قابلیت نرخ انتقال داده را تا 44MB/s داشت.در جدول زیر سرعت های نسخه های مختلف ATA را مشاهده میکنید.
SATA مخف کلمات Serial Advanced Technology Attachment میباشد.SATA یک استاندارد بر پایه ی IDE است که در سال 2001 به بازار عرضه شد.SATA مانند PATA برای اتصال دستگاه هایی مثل هارد درایو و درایو های نوری به مادربورد سیستم مورد استفاده قرار میگیرد.همانطور که گفته شد SATA جایگزین استاندارد PATA شد و برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی درون کامپیوتر مورد استفاده قرار گرفت.سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA دو برابر بیشتر از نرخ انتقال داده تکنولوژی PATA است.
PATA در مقایسه با SATA:
در مقایسه با PATA ، استاندارد SATA ارزان قیمت نیز هست و قابلیت Hot Swap را نیز دارد.به زبان ساده Hot Swap به این معنی است که شما بدون اینکه کامپیوتر خود را خاموش کنید میتوانید دستگاهی را به کامپیوتر متصل کنید و براحتی از آن استفاده کنید.دستگاه های ذخیره سازی که از استاندارد PATA پشتیبانی میکردند نیازمند این بودند که بعد از خاموش کردن کامپیوتر به کامپیوتر متصل میشدند.یکی دیگر از مزیت های کابل های SATA این است که فضای کمی را اشغال میکنند و اتصال آنها نیز آسان تر است بر خلاف نوار های عریض کابل های PATA که شکل و ظاهر چندان خوبی هم نداشتند و هم اینکه فضای زیادی را درون کیس اشغال میکردند.همچنین اینکه هر چقدر طراحی باریک تر و ظریف تر باشد در جریان هوا و خنک نگه داشتن هوای درون کیس نقش بهتری را ایفا میکند.
همانطور که ذکر شد سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA بیشتر از سرعت انتقال داده در تکنولوژی PATA است.به طوریکه بیشترین سرعت انتقال داده در PATA برابر 133MBs است در حالیکه سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA به 600MBs هم میرسد.کم ترین سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA برابر 150MB/s است که از بیشترین نرخ انتقال داده تکنولوژی PATA نیز بیشتر است.
بیشترین طول کابل های PATA حدودا برابر 46 سانتی متر است.ولی درازای کابل های SATA به طول 1 متر هم میرسد.با این حال کابل های PATA میتوانند به دو دستگاه ذخیره سازی متصل شوند اما کابل های SATA در یک زمان تنها میتوانند به یک دستگاه ذخیره سازی متصل شوند.برخی از نسخه های سیستم عامل ویندوز نظیر ویندوز 95 و ویندوز 98 مرحوم از استاندارد SATA پشتیبانی نمیکنند.یکی دیگر از نکات منفی در مورد استاندارد SATA این است که بعضا نیاز به نصب درایور مخصوص به خود در سیستم عامل هستند تا داده ها بر روی آن خوانده و نوشته شوند.
کابل های SATA دارای 7 عدد پین هستند که هر دو طرف آن همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید صاف و هموار است.یک سر کابل SATA به پورت موجود در مادربورد کامپیوتر که SATA نشانه گذاری شده است متصل میشود و سر دیگر کانکتور آن به پورت SATA ی هارد دیسک ها یا دیسک های SSD پشتیبانی کننده از SATA وصل میشوند.
نوع دیگری از کانکتور های SATA وجود دارد که خود از خانواده ی کابل های SATA است این نوع کابل ها که eSATA یا External SATA نام دارند میتوانند به پورت مخصوص eSATA موجود در برخی از مادربورد های گران قیمت متصل شوند از این نوع کابل ها برای اتصال مستقیم دیسک های SSD بصورت Hot Plog به لپتاپ استفاده میشود.در تصویر زیر در سمت چپ شکل یک نمونه از کابل eSATA را مشاهده میکنید.
یک نکته در مورد کابل های eSATA و SATA این که کابل هر دوی آنها تنها میتوانند داده ها را از خود انتقال دهند و نمیتوانند انرژی برق مورد نیاز برای هارد درایو را فراهم کنند.به این معنی که بر خلاف دستگاه های ذخیره سازی مثل فلش مموری درایو های eSATA به پورتی مخصوص تامین انرژی برقش نیازمند است.یک نمونه کابل برق درایو های SATA را در زیر مشاهده می کنید.
سه نسل از کابل های SATA تا بحال به میان آمدند و در حال استفاده هستند در جدول زیر خلاصه ای از سه نسل از کابل SATA را بریتان قرار داده ایم.
مبدل های مختلفی برای تبدیل کابل های قدیمی به کابل SATA وجود دارد که میتوانید آنها را تهیه کنید.برای مثال اگر شما میخواهید از هارد درایو های SATA استفاده کنید و پورت SATA در کامپیوترتان پشتیبانی نمیشود میتوانید از مبدل SATA to USB adapter استفاده کنید.
منبع: www.hardware.tosinso.com
استیو پاول جابز در 24 فوریه سال 1955 میلادی (16 اسفند ماه 1333) در شهر سانفرانسیسکو در کالیفرنیا متولد شد. او به همراه ناپدری و نامادری اش در جنوب Bay Area و شهرستان Santa Clara زندگی می کرد. این منطقه، به دلیل وجود شرکت های فعال در زمینه فناوری، به درهی سیلی» (Silicon Valley) معروف شد. به همین دلیل دوران نوجوانی استیو، در بین مهدنسین الکترونیک سپری شد و باعث شد که استفان وزنیک»(Stephen Woznizk) که یکی از شیفتگان دنیای الکترونیک
بود آشناد شود و پنج سال بعد به دانشگاه Reed برود ولی بعد گذراندن یک ترم، از دانشگاه اخراج شد.
مدتی بعد، جابز در شرکت بازی سازی آتاری»(Aatari) مشغول به کار شد و در سال 1975 میلادی با همکاری وزنیک توانست کیت کامپیوتری شخصی Atari 8800 را تولید کند و توانست توجه زیادی را به خودش جلب کند و این دو نفر در یک آوریل 1976، شرکت اپل»(Apple) تاسیس کردند. این دو نفر برد کامپیوتر Apple I را در گاراژ خانه شان مونتاژ و به فروشندگان کامپیوتر می فرختند تا اینکه یکی از مدیران ارشد اینتل با سرمایه گذاری 250 هزار دلاری، توانستند Apple II را مونتاژ کنند و فروش بالایی را داشته باشند و بینیان گذاران این شرکت را میلیونر کند.
در سال 1981 میلادی، جابز پروژهای با نام مکینتاش»(Macintosh) را در اپل ایجاد کرد. مکینتاش یک کامپیوتر شخصی کوچک و ارزان بود و کار کردن با آن خیلی ساده بود و صراحی آن سه سال به طول کشید. مکینتاش در سال 1984، به سهامداران اپل معرفی شد و موفیت اش به چند ماه اول عرضه، محدود شد و در سال 1985 به دلیل عدم موفقیت، تمام اختیارات اجرایی را از جابز گرفتند و او تنها به عنوان رئیس هیات مدیره، باقی ماند.
در سال 1985 میلادی، جابز که پول زیادی به دلیل فروش سهام اپل در بانک داشت، پخش گرافیک کامپیوتری شرکتلوکاس فیلم»(Lucas Film) را خرید و اسم آن را پیکسار»(Pixar) گذاشت و جابز از این شرکت برای فروش کامپیوترهای رده بالا به بیمارستان ها و ارتش استفاده می کرد و در کنار آن انیمیشن هم تولید می کرد. در سال 1991 به دلیل وضعیت نابسمانی پیکسار این شرکت با شرکت دیزنیِDisney» قراردادی امضا کرد و با ساخت انیمیشن داستان اسباب بازی» (Toy Story) دگرگون شد و این انیمیشن رکورد فروش را شکست و ارزش دارایی جابز به یک و نیم میلیارد دلار رسید.
جابز برای رقابت اپل، شرکت کامپیوتری نکست»(Next) را به کمک تعدادی از کارشناسان سابق اپل تاسیس کرد. وقتی که هیات مدیره اپل این موضوع را فهمید جابز را به طور کامل از اپل اخراج کردند. در سال 1988 شرکت نکست اولین کامپیوتر خود را با نام تجاری Next cube با قیمت ده هزار دلار معرفی کرد و این قیمت آنقدر زیاد بود که دانشگاه ها تمایلی برای هزینه کردن نداشتند. کامپیوتر Next station که ارزان تربود هم نتوانست چشم ها را به خود جلب کند و فروش چندانی نداشت و در نهایت پخش سخت افزار شرکت Next تعطیل شد و به یک شرکت نرم افزاری تبدیل شد.
در این میان شرکت اپل اوضاع خوبی نداشت و مردم به جای کامپیوترهای مکینتاش، از کامپیوترهای مبتنی بر ویندوز 95 استفاده می کردند. گیل املیو مدیره جدید اپل برای رقابت با مایکروسافت، کل شرکت Next را به ارزش 400 میلیون دلار خرید و با این خرید جابز دوباره به اپل بازگشت و به دلیل ظرر 700 میلیون دلاری در سال 1997 امیلیو از سمت هیت مدیره اخراج شد و دوباره به طور موقت مدیر عاملی را به جابز دادند.
جابز بعد از سرکار آمدن در اپل، مهندسین شرکت Next را در سمت های کلیدی اپل قرار داد و تعداد زیادی از کارمندان اپل را اخراج کرد و در سال 1998، جابز از کامیپوتر آی مک (iMac) پرده برداری کرد و این کامیپوتر نه تنها صنعت کامپیوترهای شخصی را دگرگون کرد بلکه توانست اپل را به دوران طلایی خود برگرداند و در سال 2000 جابز از سیستم عامل انحصاری Mac OS X رونمایی کرد و در ضمن مدیرعامل ثابت اپل هم شد.
در شرایطی که جابز در سال 2001 Apple Store را تاسیس کرد، متوجه روند صعودی اشتراک گذاری موسیقی به صورت دیجیتال در جهان شد که جوانان بیشترین سهم را برای خرید و دانلود موسیقی داشتند. همین موضوع باعث پیدایش آیتیونز»(iTunes) شد ولی آن زمان هیچ جذابیتی نداشتند. جابز یک دستگاه کوچک و دوست داشتنی با نام آی پاد»(iPod) و با شعار یک هزار موسیقی در جیب تان» معرفی کرد.
در سال 2003 فروشگاه موسیقی اینترنتی iTunes Music Store را معرفی کرد که مستقیما می توانستید از iTunes موسیقی خود را دانلود یا خرید داری کنید. در همین روند جابز در سال 2004 و 2005 آی پاد نانو»(iPod Nano) و آی پاد پاد شافل»(iPod Shufflr) را معرفی کرد.
در سمت دیگر شرکت پیکسار با دیزنی به مشکل خوردند و قرارداد همکاری آنها لغو گردید. زمانی که مدیر عامل دیزنی را به باب ایگر»(Bob Iger) دادند، روابط دوباره بین این دو شرکت شکل گرفت. تا اینکه در سال 2006 شرکت پیکسار را خرید و باعث شد که جابز بزرگ ترین سهامدار و یکی از اعضای هیات مدیره ی آن شود.
در همین میان در یک پروژه مخفی در اپل با کمک تیمی از بهترین مهندسین اپل توانست صفحه نمایشی با قابلیت لمس خازنی تولید کند که ای ن صفحه نمایش می توانست صنعت کامپیوتر های شخصی را دگرگون کند ولی جابز تصمیم گرفت تا این نمایشگر را روی یک گوشی پیاده سازی کند و در سال 2007 در کنفرانس Macworld از گوشی آیفون پرده برداری کرد.
موفقیت بیش از انتظار آیفون، باعث شد تا اسم شرکت اپل از Apple Computer Inc به Apple Inc تغییر دهد. همین موفقیت باعث شد که که برای اولین بار جابز در سال 2010 از تبلت اپل با نام آی پد»(iPad) پرده برداری کند.
با وجود این همه موفقیت در زندگی کاری، در اواخر سال 2003، مشخص شد که او سرطان پانکراس دارد و با وجود عمل موفقیت آمیز در سال 2004، در اواخر سال 2008، مشکل سرطان دوباره گریبان گیر او شد. حتی با وجود این مشکلات پزشکی فراوان، جابز در ماه های مارس و ژوئن 2011، برای معرفی iPad 2 و سیستم ابری iCloud در مراسم اپل حاضر شد.
جابز که از وضعیت سلامت خود خبر داشت تیم کوک» (Tim Cook) را به عنوان جانشین انتخاب کرد و در ماه آگوست 2011 از مدیریت عامل، کناره گیری گرد و استیو جابز در 5 اکتبر 2011 میلاد در گذشت.
در 28 اکتبر 1955 میلادی در شهر سیاتل آمریکا به دنیا آمد و در حال سپری کردن ششمین دهه از زندگی پربار خود است و حضور کم رنگ در دنیای فناوری را با فعالیت در بنیاد خیریه ای که به همراه همسرش ملیندا تاسیس کرده جبران می کند.
اولین بار وقتی فقط 13 سال داشت و در مدرسه ی لیک ساید درس می خواند به برنامه نویسی علاقه نشان داد و بعدا هم در دانشگاه به جای پیگیری رشته اصلی، به دنبال علاقه خود رفت. او با ابداعات فناورانه و هوشمندانه توانست مایکروسافت را بزرگ ترین شرکت نرم افزاری دنیا کند و از همین طریق به عنوان ثروتمندترین مرد جهان برسد.
ویلیام هنری (بیل) گیس سوم در خانواده ای مرفه به دنیا آمد. دو خواهر بزرگتر و کوچکتر از خود داشت. فضای خانواده آنها بسیار گرم و صمیمی بود ولی بچه ها به شدت چالش جو و تشنه پیرزوی پرورش یافته بودند. رابطه او ش بسیار نزدیک بود و با او به همه جا می رفت. او عشق عجیبی به مطالعه کردن داشت و ساعت ها وقت خود را صرف این کار می کرد. رفتار های او در یازده - دوازده سالگی باعث نگرانی خانواده شد که این امر باعث شد که او را در مدرسه خصوصی لیک ساید ثبت نام کنند. در آن موقع یک شرکت رایانه ای به مدیران مدرسه، پیشنهاد استفاده محصلات را داد و خود شرکت امکانات لازم را فراهم کرد و به همین سادگی سرنوشت یک نفر و متعاقبا میلیون ها نفر دست خوش تغییر می شود. علاقه بیل به رایانه خیلی زود معلوم شد و برای اولین بار یک بازی دوز را با زبان بیسیک نوشت. در آن موقع با پاول آلن که از او دوسال بزرگ تر بود آشنا شد. آن دو نفرزمان زیادی را به برنامه نویسی پرداختند. چند باری به خاطر کارهایشان به دردسر افتادند، ولی در نهایت توانستند برای شرکتی که رایانه ها را تهیه کرده بودند یک ترم افزار بنویسند.
در سال 1970 وقتی که 15 سال داشت با پاول توانست یک برنامه به نام Traf-o-Data» توسعه دهند که ورود و خروج شهر سیاتل را نظارت می کرد. فروش این نرم افزار 20 هزار دلار سود داشت و این موضوع باعث شد که به فکر تاسیس یک شرکت برای خودشان افتاتند ولی پدر و مادر بیل مُصر بودند که او دیپلم بگیرد و وارد دانشگاه شود و راه پدرش را ادامه دهد. بیل در سال 1973 دیپلمش را از همان مدرسه لیک ساید گرفت و در آزمون نهایی از مجموع 1600 نمره 1590 گرفت و شایع است که سال ها این نمره را از افتخارات خود می دانست.
بیل بعد از اتمام دوره متوسطه با نمره بالای که داشت توانست از دانشگاه هارواد پذیرش بگیرد و در آنجا وکالت خواند ولی در سال اول تمام وقت خود را پشت رایانه آزمایشگاه سپری کرد و رابطه خود را پاول داشت و هر طوری که بود واحدها را پاس می کرد. پاول بعد از سال دوم، دانشگاه واشنگتن را رها کرد و با شرکت هانی ول در بوستن آمریکا برای کار رفت و در نهایت در سال 1974 بیل هم به او پیوست. در آن زمان پاول نسخه ای از مجله ی مشهور الکترونیک را نشان بیل داد که در آن صحبت از تراشه خُرد-رایانه یا مینی کامپیوتر Altair8800 بود. هر دوی آنها به شرکت MITS سازنده Altair8800 تماس گرفتند و ادعا کردند که در حال کار بر روی برنامه هستند که با رایانه ها اجرا می شود. این در صورتی بود که آن ها نه تنها رایانه را نداشتند بلکه برنامه ننوشته بودند فقط می خواستند بفهمند که آیا این شرکت علاقه ای نشان می دهد. از قضا رئیس شرکت به آنها زنگ زد و آنها را دعوت کرد و آنها با بهانه تراشی بعد از دوماه کار در آزمایشگاه دانشگاه هارواد توانستند که برنامه را بنویسند و پاول برای ارائه برنامه به شرکت رفت و او را در آن جا استخدام کردند و علی رخم نظر والدین بیل، او همکار پاول شد. آن دو، یک سال بعد در سال 1975 شراکت شان را تحت عنوان Micro-Soft» که برگرفته از micro-computer و software بود بنا کردند. کمی بعد اسم شرکت را سرراست کردند و آن را Microsoft گذاشتند.
برنامه ی تحت بیسیک آن ها که برای Altair نوشته شده بود، هم آورده ی مالی خوبی داشت و هم اعتباری برای آن دو ایجاد کرد. اما مشکل این بود که اغلب کاربران آن روزگار فقط علاقه مندانی بودند که عادت به پرداخت وجه بابت نرم افزار نداشتند
آن طور که بعدها بیل گیتس 10 درصد از مصرف کنندگان هزینه ی آن نرم افزار را پرداختند و باقی، آن را به طور غیر مجاز در اختیار دیگران گذاشتند. اما بیل گیتس دید متفاوتی داشت. او نرم افزار را مانند هر محصول دیگر در مالکیت خالقش می دید و تکثیر غیر مجاز آن را ی آشکار می دانست. این شد که در فوریه ی 1976 نامه ای سرگشاده خطاب به فعالان رایانه نوشت و توضیح داد که توزیع بی حساب و بدون پرداخت حق صاحب اثر، چه طور می تواند مانع از نوشته شدن برنامه های خوب شود. در واقع ی نرم افزار انگیزه ی برنامه نویس را از صرف وقت و هزینه برای توسعه ی یک نرم افزار باکیفیت می گیرد. نامه ی او با بی رغبتی مخاطبانش مواجه شد ولی بیل بر اعتقاد خود مصمم بود و از آن به بعد همه جوره در برابر سرقت نرم افزار ایستاد. اما مشکل به مخاطبان ختم نمی شد. رییس شرکتی که بیل و پاول برای آن ها برنامه می نوشتند هم درک درستی از حرف گیتس را نداشت و او را حسود و بخیل می دانست؛ آخر سر هم MITS را به یک شرکت رایانه ای دیگر فروخت و به دنبال علاقه اش در پزشکی رفت. این وسط گیتس و آلن مانده بودند و دردسر متقاعد کردن مدیران شرکت همکار جدید. در نهایت تصمیم این شد که شرکت خود را به زادگاه شان، سیاتل، منتقل کرده و بی وقفه روی گسترش آن کار کنند. همه ی 25 کارمند شرکت نوپای مایکروسافت، به کار گرفته شده بودند تا در همه ی زمینه ها از تولید و توسعه گرفته تا تجارت و بازاریابی، مجموعه را پیش ببرند. گیتس هم با توان فنی بالا، با قدرت، رهبری مایکروسافت را به دست گرفت.او توانست قبل از 23 سالگی حدود 2.5 میلیون دلار سرمایه کسب کند.
تیزهوشی بیل گیتس در زمینه ی توسعه ی نرم افزار و نیز فراستش در امور تجاری، باعث شد شایسته ترین فرد به عنوان رهبر و سخن گوی شرکت باشد. او شخصا خط به خط برنامه های نوشته شده را بازبینی می کرد و هرجا را که لازم می دید تغییر می داد. در حالی که صنعت رایانه با تولیدات سخت افزاری شرکت هایی مانند اپل، IBM و اینتل به سرعت رشد می کرد، بیل بی وقفه به توسعه ی نرم افزار در مایکروسافت ادامه می داد. او اغلب، مادر را هم به همراه می برد. ماری (مادرش) در مجامع مختلف بسیار مورد احترام بود و ارتباطات خوبی هم با هیات مدیره شرکت ها از جمله آی بی ام داشت؛ اولین بار از همین طریق بود که بیل گیتس توانست قرار ملاقاتی با مدیر عامل آی بی ام ترتیب دهد.
در سال 1980 وقتی شرکت آی بی ام به دنبال نرم افزاری برای راه اندازی رایانه ی شخصی جدیدش بود به مایکروسافت برخورد. می گویند وقتی بیل گیتس اولین بار به آی بی ام رفت یکی از کارمندان، او را با آبدارچی اشتباه گرفته و بیل را پی یک فنجان قهوه فرستاده.بیل علی رغم این که خیلی جوان بود به سرعت توانست آی بی ام را تحت تاثیر قرار داده و هیات مدیره را متقاعد کند که شرکتش توانایی رفع نیاز آن ها را دارد. اما مشکل این بود که مایکروسافت تاکنون سیستم عاملی که بتواند با رایانه ی جدید آی بی ام کار کند را توسعه نداده بود. این جا بود که او سیستم عاملی برای کار روی رایانه هایی مشابه آن چه آی بی ام در اختیار داشت خرید؛ و بی آن که به توسعه دهنده درباره ی ماجرای آی بی ام بگوید حق انحصاری و تمام و کمال سیستم عامل او را خریداری کرد. البته هرچند بعدا از مایکروسافت و بیل به خاطر مخفی نگه داشتن اطلاعات مهم درباره ی موضوع معامله شکایت شد، ولی به دلیل پرداخت حق امتیاز، هرگز به نتیجه نرسید. گیتس سیستم عامل تازه خریداری شده را با رایانه آی بی ام تطبیق داد و آن را به قیمت 500 هزار دلار، درست همان مبلغی که بابت خریدش هزینه کرده بود تحویل آنها داد. آی بی ام می خواست کدهای اصلی برنامه را یک جا بخرد تا سیستم عامل را در اختیار داشته باشد. ولی گیتس مخالفت کرد و در عوض پیشنهاد داد آی بی ام بابت هر نسخه از سیستم عاملی که به همراه رایانه هایش می فروشد مبلغی به عنوان حق امتیاز به مایکروسافت بپردازد.با این کار تمامی شرکت ها متقاعد شدند که حق امتیاز دریافت کنند و چند وقت بعد مایکروسافت نرم افزار Softcard را ارائه کرد که امکان راه اندازی Microsoft BASIC را روی دستگاه Apple llفراهم می کرد. بین سال های 1978 تا 1981 مایکروسافت رشد چشم گیری داشت و شرکت سهام بندی شد و بیل رئیس هیت مدیره شد و پاول جانشین او.
تا سال 1983 مایکروسافت به مرور یک شرکت بین المللی شد و دفتر های در بریتانیا و ژاپن افتتاح کرد و قریب به 30 درصد رایانه های جهان را به سلطه خود در آورد. در آن زمان پاول سرطان خون گرفت و در نهایت با پرتودرمانی سلامتی خود به دست آورد و در سال 2000 از هیت مدیره استفاء داد و فقط به عنوان یکی از سهمام داران این شرکت حضور دارد و اکنون او در 62 سالگی با بیش از 18 میلیارد دلار از ثروتمندترین مردان عالم است.
همه چیز به رقابت تاریخی مایکروسافت و اپل برمی گردد. در سال 1981 همکاری مایکروسافت و اپل منجر به این شد که مایکروسافت به توسعه ویندوز برسد و بتوان از طریق موشی (Mouse) برای حرکت در رابط کابری گرافیکی، نمایش متن و تصاویر استفاده می کرد. بیل به خوبی فهمید که این سامانه موشی برتری خاصی دارد و اگر دست نجنباند قطعا شکست خواهد خورد. در آن زمان VisiCrop سیستم عامل گرافیکی خود را منتشر کرد و بیل به دلیل اینکه شکست نخورد با این حرف که بُلفی بیش نبود مایکروسافت سیستم عامل گرافیکی با نام ویندوز را توسعه داده و روی اجراکننده MS-DOS سازگار است توانست که 30 درصد بازار را منتظر نگه دارد و این باعث شد که در سال 1985 VisiCrop از گردونه خارج شد.
در سال 1985 مایکروسافت ویندوز را منشتر کرد و این در حالی بود که تمام کدهای اصلی ویندوز از روی سیستم مکینتاش کپی شده بود و بیل به اپل می گفت که این ایده و فکر را ثبت نماید تا کسی نتواند از آن کپی برداری کند ولی اپل این کار را نکرد و مایکروسافت با کپی از اپل از سیستم عامل خود رو نمایی کرد. در سال 1986 بیل مایکروسافت را سهامی عام کرد و با هر سهم به ارزش 21 دلار وارد بازار بورس شد ولی 45 درصد از سهام شرکت را برای خود نگه داشت و با 24.7 میلیون دلار در 31 سالگی به ثروت زیادی رسید.
سال 1989 وقتی که 37 سال داشت به ملیندافرنچ که یکی از مدیران مایکروسافت بود دل ببند و در سال 1994 ازدواج کردند ولی متاسفانه شادی او طولی نکشید که مادر او در همان سال به سرطان دچار شد و فوت کرد. و از سال 1994 به بعد بیل بیشتر در کار های خیریه کمک کرد و تنها وقت یکی از سهام دارن شرکت به حساب می آمد.
مارک زاکربرگ در 14 می 1984 در خانواده ای از طبقه متوسط و با تحصیلات بالا متولد شد. مارک از همان بچگی علاقه خود را به رایانه نشان داد و وقتی فقط 12 سال داشت توانست با Atari Basic یک برنامه پیام رسان ساخت و نامش را زاک نت» گذاشت و پدرش از این برنامه در مطب شخصی خود استفاده کرد. زمانی که پدر و مادرش علاقه او را به رایانه دیدند یک معلم خصوصی برایش گرفتند تا هفته ای یک بار به خانه ها برود و با او کار کند و زمانی که مارک مشهور شد معلمش گفت: واقعا سخت بود که بتوانم از نابغه ای مانند مارک جلوتر بمانم و همیشه مطلب جدیدی برای عرضه داشته باشم.»
مارک بعدا به آکادمی Phillips Exeter فرستاده شد تا بیشتر یاد بگیرد و در آن جا بود که خیلی از توانایی های دیگر او معلوم شد ولی هیچگاه از علاقه خود به رایانه دست نکشید و در دبیرستان نسخه اولیه نرم افزار موسیقی پاندورا (Pandora) را نوشت. آن موقع اسمش را سیناپس(Synapse) گذاشته بود و شرکت های بزرگی از جمله مایکروسافت می خواستند که او و برنامه اش را یک جا به خدمت بگیرند که مارک جوان درست رد به تمام پیشنهاد ها زد.
بعد از تحصیل در Exeter در سال 2002، مارک به هاروارد رفت. همه او را به عنوان یک توسعه دهنده ی نرم افزار می شناختند و همان دوران نرم افزار CourseMatch را نوشت که به دانشجویان این حق را می داد تا بتوانند کلاس هایی که دیگر کاربران انتخاب کرده بودند را برگزینند. برنامه ی دیگری هم نوشت با نام فیس مش» (facemash) که عکس دو دانشجوی دانشگاه را به قیاس می گذاشت. این نرم افزار خیلی محبوب شد ولی به دلیل ناراحتی هایی که از طرف مقایسه شوندگان بود از طرف مسئولان دانشگاه بسته شد. این امر باعث شد سه از دوستان مارک به او بگویند که برنامه اجتماعی برای دانشگاه درست کند. مارک و سه دوست خود روی این ایده کار کردند و توانستند که وبگاهی درست کنند که این قابلیت را داشت که پروفایل ایجاد کرد و عکس بارگذاری کرد و با دیگران ارتباط داشت. این گروه تا ماه ژوئن 2004 فیسبوک را که آن موقع The Facebook نامیده بودند در هاروارد پیش بردند. نهایتا در سال دوم دانشگاه برای توسعه این برنامه از دانشگاه انصراف داد و روی شبکه اجتماعی اش متمرکز شد و این امر باعث شد که تا پایان 2004 فیسبوک یک میلیون کاربر داشته باشد.
در سال 2005 فیسبوک موفق به جذب سرمایه ای قابل توجه از شرکت Acccel Partners جذب کرد. از آن پس بود که دسترسی به فیسبوک ابتدا برای دیگر دانشگاه های آمریکا و سپس دبیرستان ها و دانشگاه های بین المللی فراهم شد؛تا جایی که در دسامبر 2005 کابرهای فیسبوک بیش از 4.5 میلیون نفر افزایش داشت.در آن زمان دوباره شرکت ها فیسبوک را می خواستند که زیرمجموعه خود کنند ولی مارک تمام پیشنهاد ها را رد کرد چون می خواست قابلیت های بیشتری به فیسبوک اضافه کند.
به نظر همه چیز بروفق مراد مارک بود که درسال 2006 سازندگان برنامه Harvand connection از او به دلیل سرقت اطلاعات شکایت کردند و این موضوع تا سال 2011 ادامه یافت و مارک بعدا عذرخواهی کرد و در مصاحبه ای گفت :اگر پی عرضه ی خدمتی اثرگذار باشی که مردم هم روی آن حساب باز کنند باید حرفه ای عمل کنی. به نظر من خیلی چیزها یاد گرفتم و پخته تر شدم.» البته تنها مشکل او این نبود در سال 2009 بن مزریک در کتاب میلیاردهای تصادفی به دلیل بازگویی غیرواقعی و نادرستی که از مارک زاکربرگ داشت به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. به این حال فارغ از این که چقدر داستان کتاب به حقیقت نزدیک است، مزریک تمام حقوق کتاب را فروخت و فیلم شبکه اجتماعی» از روی آن ساخته شد و حتی نامزد جایزه اسکار هم شد. بعد پخش فیلم مارک کلی اعتراض داشت.
با این همه مشکل مارک به کار خود ادامه داد. مجله Time در سال 2010 مارک را به عنوان مرد سال معرفی کرد و Vanity Fair او را در صدر فهرستی با نام تازه تاسیس» قرار داد و همیچنین او با سرمایه 6.9 میلیارد دلار در رتبه 35 ثروتمندان مجله Forbes جای گرفت.
مارک در ماه می سال 2012 دو تغییر عمده در مسیر زندگی اش ایجاد کرد. فیسبوک با رسیدن به 16 میلیارد دلار توانست به عنوان بزرگ ترین عرضه ی اولیه سهام برای یک شرکت اینترنتی مطرح شود. مارک با این سرمایه به خریدهای جید رفت طوری که شخصا بابت تصاحب اینستاگرام وارد مذاکره شده بود. در چند روز اول عرضه، کمی از قیمت سهام کاسته شد ولی مارک با پیش بینی چنین شرایطی با حفظ 57 درصد از سهمام، حق تصمیم اصلی را برای خود گذاشت و در 19 می 2019 و یک روز پس از عرضه سهام، مارک بالاخره با یار دیرینش پریسیلا چن ازدواج کرد، حدود صد نفر آمده بودند که فکر می کردند جشن فارغ التحصیلی چن باشد؛ که ناگهان با جاری شدن خطبه عقد مواجه شدند.
در سال 2013 برای اولین بار فیسبوک جزو 500 شرکت برتر از نگاه مجله ی Fottune وارد شد تا مارک در 28 سالگی جوان ترین مدیرعامل این فهرست باشد. دوسال بعد، در سال 2015 به دنیا آمد و اعلام کرد دو ماه به دور از هیاهوها باشد و در این زمان بود که نامه ای نوشتن خطاب به فرزند خود که می خواهند 99 درصد سهام خود را وقف خیریه کنند. حالا فیسبوک با تصاحب اینستاگرام و واتساپ، در کنار رشد خیرکننده ی فیسبوک و گذر از یک میلیارد کاربر، آن چنان بزرگ شده نمی توان آینده ی بشر را بدون آنها تصور کرد.
سرگی برین در 21 آگوست 1973 میلادی در مسکو پایتخت روسیه به دنیا آمد. سرگی برین در خاطرات خود آورده که سال ها بعد وقتی با یک تور دانش آموزی به سرپرستی پدرش از روسیه دیدار کرده و اوضاع نابسمان زادگاهش را دیده و به همین خاطر از پدرش به خاطر این که رنج هجرت را برای پیشرفت او به جان خریده تشکر کرده است. برین دوران تحصیل را در مدارس مری لند آمریکا گذرانده ولی این پدرش بود که در خانه در درس ها او را راهنمایی می کرد. سرگی برین سپس وارد دانشگاه ایالتی مری لند شد و در 1993 کارشناسی خود را گرفت و توانست با دریافت کمک هزینه تحصیلی به دانشگاه استنفورد در رشته کامپیوتر ادامه تحصیل دهد و همین دانشگاه بود که برای دوره دکترا او میزبان شد و همین جا بود که با بالری پیج آشنا شد.
این دو هر دو دانشجوی دکتر بودند و در حین تحقیق برای رساله لری و موضوع درجه بندی صفحات وب به ایده ی یک موتور جست وجوی فراگیر رسیدند که وبگاه ها را براساس محبوبیت، رتبه بندی می کند. خیلی طول نکشید که برای کار روی ایده ی خودبه طور موقت دانشگاه را ترک کردند و چند بعد شرکت شان، یعنی گوگل را به ثبت رساندند. این کلمه از نام عددی گرفته شده که معادل یک با صد صفر جلوی آن است. آن ها برای توسعه کارشان از خانواده، اقوام و دوستان تامین سرمایه کردند و با چند میلیون دلاری که جمع شده بود در سال 1998 شرکت گوگل رسما راه اندازی شد.
او در کنار لری پیج به خاطر ایجاد تغییرات بزرگ در شیوه ی زندگی بشر جوایز بین المللی مهمی دریافت کرده است. او یکی از 100 خلاق برتر جهان است که در اوج کارش کمتر از 35 سال داشت. مدرک MBA افتخاری، دیس زرین از آکادمی موفقیت، کسب بالاترین جایزه ی مهندسی و جایزه ی بنیادی ماری تنها بخشی از افتخارات او هستند. در سال 2009 در رتبه بندی قدرتمندترین افراد جهان او را در جایگاه پنجم قرار گرفت، سرمایه ی او تا پایان 2014 در حدود 30 میلیارد دلار تخمین زده شده و در جایگاه بیستم ثروتمندترین ها قرار دارد.
پیچای سانداراراجان که با نام ساندار پیچای مشهور شده در 12 جولای 1972 میلادی در شهر مادورای ایالت تامیل در هند به دنیا آمد. خانواده او از نظر مالی نسبتا ضعیف بودند و بعدا به دلیل کار پدر، کل خانواده به شهر چنای هند مهاجرت کردند. و بعدا خانواده فهمیدن که او در حفظ کردن اعداد خیلی خوب است به علاوه استعداد دیگر او در بازی ملی هند یعنی کریکت هم بود طوری که کاپیتان تیم دبیرستان بود.
کلاس دهم را در مدرسه جواهرویدیلایا» گذراند و برای کلاس دوازده به دبیرستانواناوانی» در همان شهر چنای رفت. به رایانه علاقه ی زیادی داشت؛ اولین نرم افزاری که نوشت یک بازی شطرنج بود. با این حال با وجود یک سری مشکلات در هند لیسانس را در دانشگاه صنعتی خراگ پور» متالوژی خواند و خوشبختانه به دلیل روابط خوب دانشگاه های هندی با دانشگاه های تراز اولی جهان توانست بورسیه بگیرد و برای تحصیلات تکمیلی خود به دانشگاه استعداد پرور استنفورد» برود. آنجا مهندسی علم مواد را ادامه داد. آن طور که خودش تعریف می کند آن اوایل از گرانی اجناس در آمریکا شوکه شده بود ولی بعدا عادت کرد. بعد از گرفتن کارشناسی ارشد برای گذارندن دوره MBA به دانشگاه پنسیلوانیا رفت و خود را برای حضور در عرصه مدیریت آماده تر کرد.
پس از اتمام تحصیل، ساندار پیچای در شرکت مکنزی و شرکا»(McKinset & Company) در واحد مشاوره مشغول شد و چندی بعد با توجه به تخصصش در متالوژی به شرکت اپلایدمتریا»(Applied Materials) رفت. در آنجا مدیر تولید بود تا اینکه سرانجام برای شغلی هیجان انگیز راهی گوگل جوان شد.
در نهایت در سال 2004 برای مصاحبه به گوگل پلکس رفت؛ درست در همان زمان که این شرکت از سرویس جیمیل (Gmail) پرده برداشت. پیچای استخدام شد و به عنوان اولین اقدام روی نوار ابزار جست و جوی گوگل کارکرد. در آن دوران اینترنت اکسپلورر بر وب حکم ران بود و خبری هم از کروم گوگل نبود. در سال 2006 این پروژه اهمیت بیش تری یافت چرا که مایکروسافت تصمیم گرفته بود که بینگ را جست و جو گر پیش فرض در اکسپلورر بگذارد. پیچای با رای زنی ها توانست نوار ابزار گوگل را به طور پیش فرض روی دستگاه های خود نصب کنند و به این شکل مایکروسافت تقریبا از رسیدن به نیت خود باز ماند.
در سال 2008 معاون مدیرعامل شد و همان سال گوگل کروم را معرفی کرد و تنها بعد از گذشت یک سال سیستم عامل کروم را هم عرضه کرد. و به مرور در انظار ظاهر شد و به یکی از چهره های شرکت گوگل تبدیل شد. اما در سال 2013 به کنارگیری اندی رابین خالق و گرداننده ی امور اندروید گوگل، پیچای تنها کسی بود که این سمت را قبول کرد و تقریبا همه ی بخش های مهم گوگل را زیر مدیریت خود داشت. یکی از کارهای او خرید شرکت نست (Nest) توسط شرکت گوگل بود و به همین امر گوگل رسما وارد خانه های هوشمند شد.
روند صعودی پیچای ادامه داشت و سرانجام در سال 2015 بعد از تاسیس شرکت هلدینگ آلفابت، او مدیریت کل شرکت گوگل را در دست بگیرد و به عنوان دست راست و جانشین لری پیج، سکان امور را به درست گرفت.
ما یون معروف به جک ما در سال 1964 در شهر هانگژوی چین در خانواده ای با وضعیت مالی نسبتا متوسط به دنیا آمد. آینده ای او زمانی رقم خورد که رئیس جمهور وقت آمریکا به چین سفر کرد و به انزوای ایک کشور در جامعه بین الملل خاتمه داد. بعد از آن سرمایه گذاران غربی وارد این کشور شدند و نه سال تمام جک به دم هتلی می رفت که گردشگران غربی به آنجا می رفتند و به عنوان راهنما با گردشگران انگلیسی تمرین کند زیرا به یادگیری انگلیسی علاقه چندانی نشان داده بود. لقب جک را هم یکی از گردشگران به او داد.
بعد از سه بار کنکور دادن در رشته زبان انگلیسی وارد دانشگاه شد و در سال 1988 لیسانس گرفت. جک برخلاف بزرگان سیلی برای کارآفرینی دانشگاه را رها نکرد. وقتی علی بابا راه انداخته بود همزمان مشغول درس خواندن در رشته MBA بود. او در این راه بسیار شکست خورده که باورکردنی نیست حتی برای کسب اعتماد و جمع آوری سرمایه از دره ی سیلی موفق نبود. از دانش رایانه و برنامه نویسی سردرنمی آورد ولی وقتی به آمریکا رفت و برای اولین بار از اینترنت استفاده کرد توانمندی بالقوه آن را درک کرد. خودش در جایی گفته : وقتی شروع به جست و جو در وب کردم نتایج مرتبط با چین پیدا نکردم و همین مساله باعث ایجاد جرقه یک فعالیت اینترنتی برای کشورم شد.»
دو تلاش ناموفق برای راه اندازی کارش ولی در نهایت چهار سال بعد 17 نفر از دوستانش را در منزل جمع کرد و متقاعدشان کرد تا روی ایده ی او سرمایه گذاری کنند و اینگونه علی بابا شکل گرفت. ارتباطات مناسب حاکمیت چین باعث شد شرکت های نوپای چینی در معرض سرمایه گذاری قرار بگیرند و اینگونه شد که علی بابا جوان توانست در دو مرحله، 5 و 20 میلیون دلار پول دریافت کند.
گروه علی بابا در سال 2003 وبگاه taobao.com را راه اندازی کردند تا با شعبه ی چین شرکت معظم eBay رقابت کند. آنها تصمیم گرفتند که از فروش های صورت گرفته درصدی دریافت نکنند و برای خرده فروشی کوچک و متوسط به طور رایگان این کار را انجام دهند ولی این کار هیچ پولی را برای مجموعه نداشت و در نهایت با استفاده از راهکارهای جانبی توانستند به سوددهی رسیده و eBay را از گردونه حذف کنند.
چندی بعد در سال 2005 توانست که شرکت یاهو را مجاب به سرمایه گذاری 1 میلیارد دلاری در عوض 40 درصد سهام علی بابا کند. روند پیشرفت علی بابا تحت مدیریت جک تا سال 2012 ادامه داشت و او در سال 2013 از این سمت کناره گیری کرد و ریاست هیات مدیره را بر عهده گرفت. اما شجاعانه ترین کار این بود که سهام علی بابا را وارد آمریکا کرد و به یک دفعه ارزش این شرکت تا 159 میلیارد دلار بالا رفت و به تبع جک ما با سرمایه 25 میلیارد دلار ثروتمندترین مرد چینی لقب گرفت. طبق گزارش مجله ی فوربز، تا سال 2015 سرمایه ی جک ما 27 میلیارد دلار برآورد شده که باعث می شود او ثروتمندترین مرد در چین و هجدهیمن نفر درجهان باشد.
در سال 1964 در آمریکا به دنیا آمده و ز همان ابتدا عاشق کامپیوتر بود و در دانشگاه پرینستون در رشته های علوم کامپیوتر و مهندسی الکترونیک تحصیل کرد و بعد از تحصیل در چند شرکت مختلف در وال استریت»(Wall Street) از جمله Bankers، Fitel Trust شرکت سرمایه گذاری D.E.Show مشغول به کار شد. او چهار سال در وال استریت بود که موفقیت های زیادی به دست آورد و در سال 1994 از شغلش استعفا داد و به سیاتل رفت و کسب و کار خودش را راه اندازی کرد.
سال 1994 جف 30 سال داشت و مثل بسیاری از رهبران کنونی دنیای دیجیتال، پتانسیل نامحدود اینترنت را در بهترین زمان ممکن درک کرد و آن را بنیان کسب و کار خود قرار داد. او گاراژ خانه خود را با چند کارمند دفتر کار کرد و مدتی بعد کارشان به خانه ای دو اتاق خوابه منقل شد و پس از مدت کوتاهی نمونه آزمایشی وب سایت مورد نظرشان را ساختنتد، تست بتای سایت با مشارکت 300 نفر با موفقیت انجام شد و در 16 جولای 1995 Amazon.com متولد شد. موفقیت آمازون خیلی عجب بود زیرا بدون تبلیغات در آمریکا و 45 کشور دیگر کتاب فروخت. در عرض دوماه فروش آن به 20 هزار دلار رسید. از سال 1998، آمازون محصولات دیگری را هم برای فروش روی سایت قرار داد.
آمازون در سال 1998، وب سایت معروف IMDB.com را از آن خود کرد و یک سال بعد وب سایت Alexa.com را تصاحب کرد و در سال 2007 هم وب سایت Dpreview.com که به بررسی تخصصی دوربین های دیجیتال می پردازد به زیر مجموعه آمازون اضافه شد. جف در سال 2007 ذست به کار شد و به سراغ تولید محصولات دیجیتالی رفت و در این سال او از اولین کتاب خوان دیجیتالی آمازون با نام کیندل»(Kindle) رونمایی کرد. جف در همان سال در شرکت Blue Origin سرمایه گذاری کرد.
در سال 2011 و یک سال پس از معرفی اولین آیپد شرکت اپل، جف هم اولین تبلت آمازون را معرفی کرد. در سال 2013 جف بار دیگر خبر ساز شد و رسانه واشنگتن پست و تمام ناشران آن را تصاحب کرد. جف برای این کار 250 میلیون دلار خرج کرد و این خرید هیچ ارتباطی با آمازون نداشت فقط مخصوص جف بزوس بود. در همین سال بود که جف ایده ارسال کالا با پهپاد را مطرح کرد و در حال حاضر بر روی این طرح که با نام آمازون پرایم ایر»(Amazon Prime Air) شناخته می شود، کار می کنئد.
در 1 نوامبر 1960 در آلابامای آمریکا به دنیا آمد و پسر وسط خانواده است. کوک تحصیلات متوسط را در دبیرستان زادگاه اش در سال 1978 و با رتبه ی دوم در میان هم همکلاسی ها به اتمام رساند. دانشگاه آوبرون آلاباما مقصد بعدی تیم بود. مدرک لیسانسش را در رشته مهندسی صنایع در سال 1982 از این دانشگاه گرفت و برای تحصیلات تکمیلی مهندسی ادامه نداد و به آموزشکده ی تجارت فوکوای رشته MBA خواند و در سال 1988 در میان ده دانشجوی برتر فارغ التحصیل شد.
تیم کوک به محض فراغت از تحصیل وارد زمینه کامپیوتر شد و به استخدام IBM درآمد. او تا مدیریت پخش آمریکای شمالی و تولید و توزیع کامپیوترهای شخصی در کل قاره ی آمریکا پیش رفت. بعد از 12 سال، IBM را ترک کرده و کارمند شرکت Intelligent Electronics شد. سه سال در سمت مسوول پخش اجرایی کار کرد و سپس راهی شرکت Compaq شد وبعد از شش ماه آنجا را مقصد شرکت اپل ترک کرد.
او اویل سال 1998 وارد اپل شد. موقعی که اپل اوضاع چندان خوبی را نداشت آنچان که مدیر عامل و موسس شرکت دل، در یک سخنرانی گفت اگر من به جای مدیران اپل بودم درش را تخته می کردم و پول سهام داران را پس می دادم. کمی بعد از ورود تیم به اپل اوضاع اندکی بهتر شد. او مدیریت ارشد بخش های عملیاتی و فروش و خدمات و پشتیبانی در کل جهان شد و راهبری پخش مکینتاش را برعهده داشت و در آن سال اپل به سود دهی رسید و سرانجام در سال 2011 تیم به مدیر عاملی اپل رسید و جای جابز را گرفت و او همچنان به عنوان یکی از سهام داران عمده به عضویت هیات مدیره اپل درآمد. و سرانجام تیم با خریدهای در سال 2014 اوضاع اپل را دگرگون کرد.
در نوامبر 2011 مجله Forbes تیم کوک را جزو قدرتمندترین افراد جهان قرار داد. بر اساس گزارش نیویورک تایمز درسال 2012 او بالاترین دریافتی را در میان دیگر مدیرعامل شرکت های سهامی عام دانسته و این در حالی بود که حقوق او 900 هزار دلار در سال بود اما درآمد حقیقی آن با پاداش ها و . در سال 2011 به رقم باور نکردنی 378 میلیون دلار رو به رو شد.
پاول و برادرش در سال 2006 شبکه اجتماعی VK را راه اندازی کردند ولی تحت پیگرد در روسیه قرار گرفت و ناگزیر وطنش را ترک کرد و نفی بلد شد. او از سنت کیتس و نویس تابعیت گرفت و ادامه کارهای که در روسیه انجام داد پیگیری کرد و این پیگیری باعث ایجاد شبکه اجتماعی تلگرام شد که امسال (2015) جشن 100 میلیون کاربر فعال خود را گرفت و به سرعت در حال رشد است.
آیو از همان ابتدا به طراحی و ساخت مدل، از هرچیزی که به ذهنش می رسید، علاقه ی زیادی داشت. به همین دلیل، پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، طراحی محصول را به عنوان پیشه اش انتخاب کرد. آیو در سال 1989 میلادی به عنوان طراح محصول در استارتاپ Tangerine مشغول به کار شد و تنوع زیادی از محصولات را طراحی کرد. آیو که نمی توانست تمام ایده آل هایش از طراحی را در محصولات شرکت پیاده کند، علاقه به کارش را کم کم از دست داد و این عدم رضایت زمانی به اوج خود رسید که ایده ی او از یک ست دستشویی، پرهزینه» و مدرن» نامیده و رد شد. او دیگر علاقه ای به کار کردن برای مشتریانی که مفاهیم و اصول طراحی او را درک نمی کردند، نداشت. سرانجام اپل که یکی از مشتریان شرکت تنجرین بوده و از آیو به عنوان مشاور برای طراحی کامپیوتر استفاده کرده بود، توانست بعد از دوسال به استخدام اپل در بیاید و اولین پروژه او در اپل طراحی آی مک» بود که مسیر را برای طراحی محصولات بعدی ازجمله آیپاد، آیفون و آیپد هموار کرد. آیو خدماتی زیادی را
درباره این سایت